این اپیزود، حاصل یک جوشش غیرمترقبه است. در وقتی خارج از آنچه با هم قرار داشتیم و در موضوعی غیر از آنچه باهم قرار داشتیم. آری آری، اپیزود بیست و یکم انسانک، بی قراری ِمحض است. حادثه‌ای در هفدهم مهرماه رخ داد و در حاشیه آن یک جمله به زبان قهرمان ِداستان آمد و آن […]
اپیزود بیستم پادکست انسانک، آغاز فصل سوم است و در این فصل برخلاف دو فصل قبل، بنا به ارائه سلسله مباحث منسجمی دارم و امیدوارم در پاییز نود و نه، مجموعه ارزنده‌ای به یادگار بماند. موضوع صحبت دور از دغدغه معاش و کار و زندگی این روزهای جامعه ما نیست و سعی دارم «کار» را […]
«کتابی است که درست در همان وقتی که باید همان حرف‌هایی که باید می‌شنیدم را به زبانی که باید می‌گفت، در برابرم نهاد و از این‌همه تقارن در عجبم ـ بیست و هفتم مهرماه ۱۳۹۶» این جملاتی است که پس از پایان کتاب درمان شوپنهاور به قلم جناب آقای اروین یالوم در صفحه سفید آخر […]
طبق وعده انسانکی، در پایان هر فصل از سال، به یک پاگرد خواهیم رسید. پاگرد اول را در پایان بهار نود و نه شنیدید و حالا رسیدیم به پاگرد دوم. در پاگرد، پپرامون خود انسانک صحبت می‌کنیم. موضوع صحبت را سوالاتی مشخص می‌کند که شما پرسیده‌اید. در این پاگرد در باب موضوعاتی پیرامون «کتاب»، […]
فکر میکنم در سالهای اخیر هیچ وبلاگ نویسی را تجربه نکردم مگر اینکه به بهانه‌ای از پِپ گواردیولا هم نوشته‌ام. در وبلاگ انسانک هم این قاعده، پابرجاست و البته باور کنید که بخش زیادی از ماجرا کاملا اتفاقی بود. یکی از علایق مستمر من، دیدن مستندهای تاریخی یا بیوگرافی است. هرچقدر که از دیدن ژانر […]
در باره کتاب خرده جنایات زناشوهری حرف آخر را اول بزنم. قلم امانوئل اشمیت در این نمایشنامه به قدری برایم جذاب و دوست داشتنی بود که پایان کتاب نوشته‌ام «از شدت دوستداشتنی بودنش غافلگیر شدم»؛ دیگر خودتان می‌دانید و این کتاب. این قبیل قربان صدقه رفتن از طرف من خیلی موضوع شایع و متداولی نیست. […]
دقیقا آخرین روز از سال یکهزار و سیصد و نود یک. یعنی بیست و نهم اسفندماه. به عادت همیشه شالم را دور گردنم انداختم و از خانه بیرون زدم. چند قدمی در سنگفرش‌های بین بلوک‌های فاز دو شهرک اکباتان قدم زدم – یعنی این مسیر جاودانه ترین مسیر قدم زدن در زندگی من بوده هرچند که […]
کریستین بوبن – Christian Bobin – نویسنده‌ای است که از او در یادداشتهایم زیاد خواهم گفت. برای خودم هم عجیب است که چرا این نویسنده را خیلی دوست دارم. لااقل الان مشخصه واضحی در ذهنم نیست که بگویم یک داستان پردازی عمیق یا یک شخصیت آفرینی ویژه در قلم بوبن است که آدم را مبهوت […]
یک کتاب ساده و روان و خواندنی. نمیدانم من در روز خوبی به این کتاب رسیدم یا واقعا کتاب بود که خیلی جذاب و روان بود. خلاصه اینکه کتاب را در اول آبان ۱۳۹۶ از شهر کتاب خیابان الف خریدم، دو روز بعد (یعنی ۳ آبان) مطالعه‌اش را آغاز کردم و یک روزه به پایان […]
سوم فروردین سال یکهزار و سیصد و نود و یک، یعنی در روزهای شکوفه‌های بهاری و طراوت طبعیت، دستی در قفسه کتابخانه انداختم و کتابی را برداشتم که از چند سال قبل، ناخوانده در میان کتابهای دیگر مانده بود. راستش امید زیادی هم نداشتم به اینکه کتاب دلربایی باشد. نام کتاب اوژنی گرانده نوشته انوروه […]
صدای شما و نوشته های شما بس دل انگیز است و به عمق جان می نشیند...۱۲ اسفند ۱۳۹۹ - ۶:۰۶ ب٫ظ توسط معصومه
سلام
درباره این موضوع 
اقای ایپکچی نشست به وجودما
رفت تو گردش خونم هر کلمتون
...۹ اسفند ۱۳۹۹ - ۸:۲۰ ق٫ظ توسط الهه
سلام
درسته که با تاخیره اما من امروز پاگرد اول رو شنید...۹ اسفند ۱۳۹۹ - ۵:۴۵ ق٫ظ توسط من
سلام بر شما
خیلی متشکرم که میشنوید و میپرسید
حتما و قطعاً استه...۸ اسفند ۱۳۹۹ - ۹:۳۸ ب٫ظ توسط حسام الدین ایپکچی
