پادکست فارسی انسانک سلسله جستارهایی [۱] شفاهی متکی بر تأمل [۲] در تجربیات زیسته [۳] به روایت حسام ایپکچی [۰] است.
ریشه انسانک را باید در سالهای دور جُست اما رویش پادکست به روزهای پایانی زمستان نود و هشت و آغاز قرنطینه و خانهمانی بازمیگردد. انسانک سِیر بیقرارانهای در رخدادهای بیوقفه و گونهگون زندگی است؛ بنابراین چه از حیث موضوع و چه شمایل ارائه اپیزودها، تابع خطی ثابت نیست.
موضوع آن، گاه یک مکالمه تلفنی، گاه نمایش صوتی و گاه یک جستار نظری است. بنابراین به هر شکل که میل دارید بشنوید اما، ترجیح بر شنیدن به ترتیب حوادث است.
[۱] : آن چیزی که نه مقاله است و نه داستان، نه بیانیه علمی است و نه متن تخیلی، بلکه افشای درونیات نویسنده است.
[۲] : تأمل. [ت َ ءَم ْم ُ](ع مص) نیک نگریستن. (دهخدا)
[۳] : آگاهی حاصل از مواجهه با رخدادها و پدیدارها
[۰] : یک خودم ِ محض که انسانک سلوک تفکری اوست
47 – زَوالزار
همراهان قدیمی انسانک به خاطر دارند که در سال نخست انسانک (اپیزودهای دوازدهم و چهاردهم) پیرامون ملال صحبتهایی داشتم و بهطور مشخص از «ملال زوجیت» صحبت به میان آمد. امروز با گذشت نزدیک به سه سال از آن روزها، مجال بیشتری برای اندیشیدن داشتهام و سوی متفاوتی از ماجرا به نظرم از قلم افتاده است […]