پادکست فارسی انسانک سلسله جستارهایی [۱] شفاهی متکی بر تأمل [۲] در تجربیات زیسته [۳] به روایت حسام ایپکچی [۰] است.
ریشه انسانک را باید در سالهای دور جُست اما رویش پادکست به روزهای پایانی زمستان نود و هشت و آغاز قرنطینه و خانهمانی بازمیگردد. انسانک سِیر بیقرارانهای در رخدادهای بیوقفه و گونهگون زندگی است؛ بنابراین چه از حیث موضوع و چه شمایل ارائه اپیزودها، تابع خطی ثابت نیست.
موضوع آن، گاه یک مکالمه تلفنی، گاه نمایش صوتی و گاه یک جستار نظری است. بنابراین به هر شکل که میل دارید بشنوید اما، ترجیح بر شنیدن به ترتیب حوادث است.
[۱] : آن چیزی که نه مقاله است و نه داستان، نه بیانیه علمی است و نه متن تخیلی، بلکه افشای درونیات نویسنده است.
[۲] : تأمل. [ت َ ءَم ْم ُ](ع مص) نیک نگریستن. (دهخدا)
[۳] : آگاهی حاصل از مواجهه با رخدادها و پدیدارها
[۰] : یک خودم ِ محض که انسانک سلوک تفکری اوست
۵۲ – کار
اپیزود پنجاه و دوم، سومین اپیزودی است که به اندیشیدن در کلمه اختصاص دارد. بعد از دو کلمه «آفرین» و «بخشیدن»، حالا به سراغ سومین کلمه – یعنی کار – خواهم رفت. قبل از توضیح در مورد متن اپیزود به این پرداختهام که چرا کلمات اهمیت دارند. مسیر سخن در این اپیزود چهار بخش است: […]