۱۲- ملال، راه کمال
تفاوت تفکر با شبه تفکر را می‌دانید؟ چند دقیقه ابتدای صحبت به این موضوع پرداختم و بعد هم در مقدمه ورود به بحث «ملال زوجیت» کمی در باب ملال و مفهوم آن از نگاه آرتور شوپنهاور صحبت کرده‌ام. آیا به نظر شما هم شوپنهاور فیلسوف مایوسی است؟ اگر چنین تصوری از او دارید، پیشنهاد میکنم این اپیزود را بشنوید
درد و ملال یکی نیست |
تجربه کردید که در ادبیات عامه، واژگان درد و ملال معمولا مترادف به کار می‌روند. اما شوپنهاور نه تنها قائل به تفکیک این دو معناست بلکه معتقد است انسان میان درد و ملال در تردد همیشگی است. توضیحات بیشتری در مورد این جمله شوپنهاور را می‌توانید در این اپیزود از پادکست بشنوید
جولین یانگ (Julian Young)، استاد دانشگاه ویک فارست در کارولینای شمالی؛ نگاه شوپنهاور به ملال را در یادداشتی توضیح داده که ترجمه آن را می‌توانید در ترجمان بخوانید:
ما می‌دانیم که زیستن یعنی خواستن. اکنون، یا خواهش آدمی برآورده می‌شود یا خیر. اگر برآورده نشود، آدمی رنج می‌کشد. اگر میل به خوردن برآورده نشود، آدمی دچار رنج گرسنگی می‌شود؛ اگر میل جنسی برآورده نشود، آدمی دچار رنج سرخوردگی جنسی می‌شود.
در دیگر سو، اگر خواهش آدمی برآورده شود، آنگاه، در بهترین حالت، پس از لحظه‌ای گذرا از لذت یا شادی، «ملال یا پوچی ترسناکی» ما را فرامی‌گیرد. این امر به‌ویژه در آمیزش جنسی آشکار است: باز، همان‌طور که رومی‌ها می‌دانستند، همه از ناراحتیِ پس از آمیزش جنسی رنج می‌برند. بنابراین، زندگی «همانند یک آونگ» بین دو نوع رنج در نوسان است: فقدان و ملال.
موزیک های استفاده شده:
نخست آهنگ موج به هنرنمایی گروه ۱۰۱۰
سپس آهنگ انسانم آرزوست به صدای جناب فرامرز اصلانی
آهنگ کاشکی به صدای محمد معتمدی
و سرانجام آوای ترنج به صدای محسن نامجو
چرا در کانال تلگرام پادکست را اپلود نکردید؟
انتشار در کانال تلگرام با تاخیر انجام خواهد شد
ترجیح بر این هست که یا از سایت یا از پادگیرها بشنوید
سلام ممنون بابت پادکست خوبتون.
وقتی موضوع درد و ملال رو مطرح کردین اولین چیزی که به نظرم اومد این بود که زندگی قابل تحمله چرا این فراید رفتن از درد به ملال هر بار در زمینه های مختلف نمود پیدا می کنه و احتمالا اگه این جور نبود چیزی می شد مثل اعتیاد که ملالی بس سنگین اما وقتی که ملال بخواد انگیزه تغییر ایجاد کنه اون درد حاصل از نیاز دوباره سراغ ادم میاد
دوم این که فک کردم جالب بشه موضوع نقد اپیزود های قبل رو بشه ما دنبال کننده ها مورد پوشش قرار بدیم البته که شما بهتر نقد می کنید 😁 اما شاید نتایجی که مخاطب ها بهش رسیده باشن هم جالب توجه باشه
باز هم ممنون بابات پادکست خوبتون
سلام
ایده بسیار خوبیه و استقبال میکنم که اپیزودهای قبل با نقادی مخاطب‌ها روبرو بشه
سلام . ممنون که ما رو وادار به تفکر میکنید.
ملال توی لغت نامه های مختلف به معنی آزردگی . خستگی و … است . به نظر من ملال درد از عادته ، این عادت و تکرار که ملال آور است. انسان بنابر فطرت کمال طلبی که دارد از عادت بیزاره چون عادت یعنی توقف و توقف با فطرت انسان سازگار نیست. لذا هروقت تو شرایطی متوقف بشه حالا اون شرایط، شرایط خوبی هم باشه همین که هی تکرار بشه براش عادی میشه و این عادی شدن تکراری میشه و خسته کننده لذا ملال آور میشه.
اما یه چیزایی هرگز ملال آور نمیشه
چون هیچوقت برات عادی نمیشن
مثل داشتن یه دوست خوب
مثل داشتن یک همسر خوب و خیلی چیزای دیگ
چونکه اینا نیازهایی نیستن که با رسیدن بهشون نیازت برطرف بشه و حضورشون برات عادی و تکراری بشه.
تو با رسیدن به اینها و امثالهم مدل خواستت از اینها تغیر میکنه لذا هرگز برات عادی نمیشن که ملال آور بشن.
ببخشید که زیاده گویی کردم
من اصلا در حد نقد کردن نیستم اما دوست داشتم نظرم رو بگم .
بازم از پادکست های زیباتون ممنونم.
سلام
اول تشکر میکنم به خاطر وقت و عمری که می‌گذارید برای تولید این پادکست ارزشمند.
بعد سوال کلی در مورد پادکست. آیا موسیقی های میان صحبت‌هاتون کمکی میکنه به فرایند فکر کردن؟
سلام
این سوال رو قاعدتا مخاطب باید پاسخ بده
در فهم من اگر ارجاعات میان اپیزود مثل موسیقی یا مصاحبه ها و… حذف شود از پادکست به درس‌گفتار می رسیم
اما در پاسخ به این سوال که به فرایند فکر کردن کمک می کند یا نه، پاسخ مطلقی ندارم
سلام،
به نظر شخصی بنده یکی از تفاوتهای پادکستها که باعث شده که طرفدار زیادی هم پیدا کنه اینه که یک موضوع را در قالبی جذاب تر از آنچه شخص میتونه در اینترنت یا کتاب پیدا کنه به صورت صوتی ارائه میده،برای شخص بنده شنیدن موسیقی های مرتبط با بحث بسیار لذت بخشه و بحث رو جذاب تر میکنه و گاهی در میان بحث فرصت کوتاهی است برای تنفس و تمرکز دوباره،
بسیار لذت بردم
ودبه شدت به یاد کتاب حرکت استاد صفایی حائری افتادم
پیشنهاد می کنم مطالعه کنید
او تکات دیگری هم به تفکرات شما اضافه کرده
ممکنه بفرمایید کدوم کتابشون
حتما و با کمال میل میخونم
سلام. بسیار عالی و لذت بخش بود شنیدنش و شرح مسئله ای که داشتید.حتی بدون هیچ جواب در انتها.
از جایی که در انتهای اپیزود بنا به این شد که در مسئله دست و پا بزنیم.
برای این که در لحظه رسیدن به ملال باید چه کرد ؟
تنها سوالی که از دل این موضوع برام بوجود اومد، کلمه قناعت بود که کجای دو راهی نخواستن و چه خواستن، حاصل از کمال باید قناعت کرد و کجا نه؟
فکر کنم یک اپیزود برای این کلمه قناعت خالی از لطف نباشه.
قناعت تو زندگی و عقاید ما کاربرد مهمی داره همون قدر که با ملال مواجه می شیم و شناسایی اون مهم، شاید نیاز باشه یک تعریف درست از قناعت داشته باشیم در حد و اندازه معنای واقعی کلمه قناعت.
عرض سلام خدمت جناب ایپکچی:
ملال باعث می‌شود از اتاقی به اتاقی دیگر برویم، از لذتی به لذت دیگر و از فضایی به فضای دیگر… و در نهایت “جریان یافتن” فضای حاکم بر انسان،،،
ولی این لزوما به معنای حرکت به سمت کمال و “کمال‌گرایی” نیست،،،
در پادکست این “دو مفهوم” در کنار هم و بدون فاصله میان و تکرار میشن که به نظرم اندکی جای بازنگری دارد؛
سپاس از وجودتون جناب ایپکچی
درود بر جناب ایپکچی
بسیار خرسندم که با پادکست ها و محتواهای تولیدی شما برخورد کردم .مطالب شما با ادبیاتی نو و چالش برانگیز ارایه می شود و این منو وادار به تفکر می کند.سپاسگزارم
سلام بر شما
گوارای ِوجود
من تازه به پیشنهاد یک دوست با پادکست انسانک آشنا شدم، میخواستم تشکر کنم ازتون
بسیار بسیار لذت بردم از هر اپیزود تا ب اینجا، چقدر خوشحالم تفکراتی مثل تفکرات شما تو جامعمون هست
ممنون و خدا قوت
سلام جناب آقای ایپکچی ممنون بابت زحماتتون و گفت‌وگوی دلنشین شما خواستم هرچقدر ناقص تفکرم رو با شما راجب سؤال این اپیزود درمیان بذارم
ملال عشق منجربه تکامل عشق می‌شود هر انسانی به خودی خود آفرینشی متفاوت است شاید هم درک کامل فرد “معشوق” از درک جهان هستی هم سختر و امکان نا‌پذیرتر باشد
نداشتن ملال باعث رکود می‌شود و آب راکد گندیده با این حال در عشق حرکت به معنای عوض کردن مقصد نیست بلکه نزدیک‌تر شدن به مقصد است
درک ، شناخت و شاید بیشتر بر مبنای سازش (ساختن و پرداختن) یکدیگر برای رسیدن به کمال باشد
انسان هیچوقت به درک کاملی از انسانی دیگر نخواهد رسید چون زمانی به این اندازه نخواهد داشت و شاید خواستار درک شدن و درک کردن متقابل و یا حتی بیشتر از خود را عشق می‌گوئیم .
با سپاس فراوان و آرزوی سلامتی
پی‌نوشت: ایده‌ی کتاب انسانک بسیار هیجان انگیز و زیبا بود
سلام خدمت شما جناب ایپکچی.
من یک نوجوان ۱۴ ساله هستم و از زمانی که با پادکست انسانک ( که به نظر من فرا تر از یک پادکست معمولی است ) آشنا شدم، ساعات قابل توجهی از هفته ام را به شنیدن صدای گرم و دلنشین جنابعالی می پردازم. طرز تفکر زیبا و قابل تحسین شما روی ذهن من ( به عنوان یک مخاطب ) هم تاثیر گذاشته و این حس خوبی رو به من انتقال میده.
ضمن اینکه خواستم از شما در این زمینه تشکر کنم،
باید بگویم که بنده هم به مقدار توانم سعی می کنم این پادکست ( که بهتر است بگویم یک سبک زندگی ) را به دیگران معرفی کنم.
سلام عزیز دل
ایلیا جان؛ خوشحالم از همراهی و معرفی‌ات