پادکست فارسی انسانک سلسله جستارهایی [۱] شفاهی متکی بر تأمل [۲] در تجربیات زیسته [۳] به روایت حسام ایپکچی [۰] است.
ریشه انسانک را باید در سالهای دور جُست اما رویش پادکست به روزهای پایانی زمستان نود و هشت و آغاز قرنطینه و خانهمانی بازمیگردد. انسانک سِیر بیقرارانهای در رخدادهای بیوقفه و گونهگون زندگی است؛ بنابراین چه از حیث موضوع و چه شمایل ارائه اپیزودها، تابع خطی ثابت نیست.
موضوع آن، گاه یک مکالمه تلفنی، گاه نمایش صوتی و گاه یک جستار نظری است. بنابراین به هر شکل که میل دارید بشنوید اما، ترجیح بر شنیدن به ترتیب حوادث است.
[۱] : آن چیزی که نه مقاله است و نه داستان، نه بیانیه علمی است و نه متن تخیلی، بلکه افشای درونیات نویسنده است.
[۲] : تأمل. [ت َ ءَم ْم ُ](ع مص) نیک نگریستن. (دهخدا)
[۳] : آگاهی حاصل از مواجهه با رخدادها و پدیدارها
[۰] : یک خودم ِ محض که انسانک سلوک تفکری اوست
51 – سال بلعیدگی (۲) : تکرار
اینبار سالبلعیدگی را سرهم نوشتم که سالِ بلعیدگی خوانده نشود! این کلمه را در آهنگ سالخوردگی، انتخاب کردم برای سلسله اپیزودهایی که در آن به «توشه» میپردازم. توشهای که برای سفر به سوی سالبلعیدگی نیاز داریم. در اپیزود پنجاه و یکم از انسانک به کلمه «تکرار» رسیدهام و احتمالا بعد از این نیمساعت (یعنی مدت […]