45 – کسره
تصور کنید در گفتگویی شبانه پای صحبت‌های «کسره» نشسته‌اید و او برایتان قصه بودنش و نقش مهمی که در هستی دارد را تعریف می‌کند و همین توضیح مختصر برای دعوت به شنیدنِ داستانِ مفصل کسره کافی است.
این اپیزود، آراسته است به هنرمندی سهراب پورناظری، همایون شجریان، شمس لنگرودی و احمد شاملو. همچنین موسیقی بی‌کلام استفاده شده در اپیزود به ذوق محسن اونیکزی آفریده شده است. آثار بهره‌گرفته شده در اپیزود، تدریجا در کانال تلگرام انسانک تقدیم خواهد شد.
دلم برای این آهنگ و چند جمله اول تنگ شده بود..
بهترین هم صحبت این روز های من…. انسانک
سلام جناب ایپکچی عزیز ، چقدر دلتنگ شما بودیم استاد
سلام و درود جناب ایپکچی
بابت همه اپیزودها تشکر می کنم؛
کمتر اثری از این همه ریزبینی و کیفیت و خلاقیت بهره منده …
زنده باد انسانک
زنده باد کیفیت
زنده باد خلاقیت
میانه اپیزود کسره و موقع روایت حب نفسِ پیرمرد، این که براتون می نویسم به ذهنم رسید ؛
اگر پیرمرد همون قاعده اساسی عالم اخلاق ، یعنی《آنچه برای خود می پسندی را برای دیگران هم بپسند》رعایت کند، یعنی همونطور که خودش سبک زندگیش رو انتخاب کرده ، برای فرزندانش هم این حق رو قائل بشه که خودشون سبکشون رو انتخاب کنند بازهم اخلاقی عمل خواهد کرد.
پس هنوز هم این قاعده اخلاقی گره گشاست و میتونیم با این قاعده پیش بریم
لطفا از زاویه من به مطلب نگاه کنید!
متشکرم
با عرض ادب و احترام خدمت جناب ایپکچی عزیز و دوستان
به نظر من این اپیزود هیچ نکته ی قابل تامل و نویی که حاصل تفکر و تعقل باشه نداشت و تکرار مکرر بدیهیات بود و سفسطه