درمان شوپنهاور

,
«کتابی است که درست در همان وقتی که باید همان حرف‌هایی که باید می‌شنیدم را به زبانی که باید می‌گفت، در برابرم نهاد و از این‌همه تقارن در عجبم ـ بیست و هفتم مهرماه 1396» این جملاتی است که پس از پایان کتاب درمان شوپنهاور به قلم جناب آقای اروی…
گواردیولا

گواردیولا و مفهوم تیم بودن

,
فکر میکنم در سالهای اخیر هیچ وبلاگ نویسی را تجربه نکردم مگر اینکه به بهانه‌ای از پِپ گواردیولا هم نوشته‌ام. در وبلاگ انسانک هم این قاعده، پابرجاست و البته باور کنید که بخش زیادی از ماجرا کاملا اتفاقی بود. یکی از علایق مستمر من، دیدن مستندهای تاریخی ی…
امانوئل اریک اشمیت

خرده جنایات زناشوهری

,
در باره کتاب خرده جنایات زناشوهری حرف آخر را اول بزنم. قلم امانوئل اشمیت در این نمایشنامه به قدری برایم جذاب و دوست داشتنی بود که پایان کتاب نوشته‌ام «از شدت دوستداشتنی بودنش غافلگیر شدم»؛ دیگر خودتان می‌دانید و این کتاب. این قبیل قربان صدقه ر…
نادر ابراهیمی

مردی در تبعید ابدی

,
دقیقا آخرین روز از سال یکهزار و سیصد و نود یک. یعنی بیست و نهم اسفندماه. به عادت همیشه شالم را دور گردنم انداختم و از خانه بیرون زدم. چند قدمی در سنگفرش‌های بین بلوک‌های فاز دو شهرک اکباتان قدم زدم – یعنی این مسیر جاودانه ترین مسیر قدم زدن در …
کریستین بوبن

دلباختگی – کریستین بوبن

,
کریستین بوبن - Christian Bobin - نویسنده‌ای است که از او در یادداشتهایم زیاد خواهم گفت. برای خودم هم عجیب است که چرا این نویسنده را خیلی دوست دارم. لااقل الان مشخصه واضحی در ذهنم نیست که بگویم یک داستان پردازی عمیق یا یک شخصیت آفرینی ویژه در قلم بوب…

اگنس – پیتر استام

,
یک کتاب ساده و روان و خواندنی. نمیدانم من در روز خوبی به این کتاب رسیدم یا واقعا کتاب بود که خیلی جذاب و روان بود. خلاصه اینکه کتاب را در اول آبان 1396 از شهر کتاب خیابان الف خریدم، دو روز بعد (یعنی 3 آبان) مطالعه‌اش را آغاز کردم و یک روزه به…
دو بالزاک

اوژنی گرانده – دوبالزاک

,
سوم فروردین سال یکهزار و سیصد و نود و یک، یعنی در روزهای شکوفه‌های بهاری و طراوت طبعیت، دستی در قفسه کتابخانه انداختم و کتابی را برداشتم که از چند سال قبل، ناخوانده در میان کتابهای دیگر مانده بود. راستش امید زیادی هم نداشتم به اینکه کتاب دلربایی ب…